Zomercolumn van de directie

U zult het niet geloven maar tot mijn 16^e jaar ben ik maar twee keer op vakantie geweest. De eerste keer was op Camping Vos in Zoutelande en alles bij elkaar duurde het nog geen week. We hadden geen auto dus moest mijn moeder aan oom Toon, aan wie ze een schurfthekel had, vragen of hij ons weg kon brengen. En zo reden we dan met onze neuzen tegen het voorraam en met in de kofferbak een gietijzeren braadpan met 36 gehaktballen en daarnaast een mud aardappelen naar Zeeland. Mijn vader reed met de brommer –een Flandria- achter ons aan en bleef de hele week op en neer rijden want de koeien op onze boerderij moesten wel gemolken worden.  We waren met zijn negenen en in de gehuurde stacaravan –met stapelbed- was maar plaats voor zes maar dankzij een door mijn ouders bedacht vernuftig doorschuifsysteem ging het net.  Het systeem hield o.a. in dat we om beurten moesten eten. Achteraf bezien was dat mijn eerst ervaring met een skybox want ik zat aan het raam van de caravan de gehaktbal te eten en voor mijn neus werd door mijn vijf zussen op het grindpad het WK badmintonnen gespeeld.

De tweede keer was een vakantie in een huisje op een mistroostig recreatiepark ergens bij Hoogerheide. Ik kan het me goed  herinneren omdat op de eerste dag, bij een lamlendig spelletje midgetgolf, mijn broer bij een ferme uithaal te ver doorzwiepte en mij met de ijzeren golfstick precies op mijn voorhoofd raakte. Ik was nog bij kennis maar tijdens de kindermiddag bij een clowns act in de kantine werd ik duizelig en bleek ik een hersenschudding te hebben.

Tot zover mijn vakantie carrière als kind. Mijn eigen kinderen zijn ondertussen al zo vaak op vakantie geweest dat ze nu al het verschil niet meer weten tussen de Time Square in NY of Leicester Square in Londen. Ik herinner me zelf dus van die paar vakanties elke minuut en dat brengt me op het volgende: na de zomer gaan we proberen bij Walhalla weer voorzichtig op te starten (uiteraard onder voorbehoud wat betreft de ontwikkelingen in de samenleving) met kleinschalige voorstellingen in de tot theatercafé omgebouwde foyer van Kantine Walhalla. Gezellig, intiem met veel rood pluche, ronde tafeltjes en een rijk gevulde koelbox met drankjes en niet te versmaden snacks. Allemaal save op 1,5 meter.

Knalden we voor de Coronacrisis nog zo’n 360 voorstellingen per jaar er doorheen, met vaak in alle drie de ruimtes wel een knoeperd van een voorstelling, .….nu is het een beetje behelpen met 1 voorstellinkie per avond. Maar ik beloof u: als u de gelukkige bent die een kaartje weet te bemachtigen voor een van die aankomende spaarzame avonden dan weet ik zeker dat u die nooit maar dan ook nooit meer zal vergeten. Want de ervaring is dat van dit soort unieke momenten elke minuut in je hoofd gegrift wordt. Hou onze website en mailings dus goed in de gaten, want zodra er meer bekend is over de start van de verkoop, laten we dat zeker aan jullie weten!

Harry-Jan Bus

Directeur Theater Walhalla.