Het verhaal van vrijheidsstrijder en verzetsheld Anton de Kom ken je misschien al. De geboren Surinamer streed tegen koloniaal Nederland. Toen hij verbannen werd naar Nederland streed hij tegen Nazi Duitsland. Dat moest hij met de dood bekopen.

Hoe verliep hierna het leven van zijn enige dochter, Judith de Kom? Als haar vader wordt opgepakt in 1944 is zij dertien jaar. Van haar moeder leert ze de kunst van eindeloos wachten op de terugkeer van haar vader. Vijftien jaar na de oorlog wordt zijn lichaam gevonden in een massagraf in Sandbostel. Ze herleest het vers dat hij in 1940 in haar poëziealbum schreef en herinnert zich dat ze er toen niets van begreep. Nu is dit gedicht het startpunt voor een levenslange zoektocht naar de man die haar vader was. Ze praat over haar eigen herinneringen die vervlochten zijn geraakt met herinneringen van anderen.

Spel: Urmie Plein | Muziek: Walter Muringen | Regie: Raymi Sambo | Tekst: Noraly Beyer | Tekstbijdrage: Judith Allard-De Kom | Met dank aan: Stichting Julius Leeft