Eén straatje, dertig buren. Samen hebben ze een appgroep. De ene buurman houdt op ietwat paranoïde wijze de veiligheid in de gaten. De ander vraagt met regelmaat om een klopboor of griptang, om tot ergernis van de rest van de straat weer een hele zondagmiddag aan zijn huis te gaan klussen. Soms zijn er nieuwtjes – muizen bij de Albert Heijn, of iemand heeft ineens een granaat uit de Tweede Wereldoorlog in de achtertuin gevonden. Het gaat z’n gangetje, in de straat en op de app.

Maar op een dag verlaat Margreet de appgroep. Margreet, de buurvrouw van nummer 32. Op de straatborrel en in de dagen daarna gaat het over niets anders meer. Waarom heeft Margreet de groep verlaten?

Waarom doet iemand dat eigenlijk, de groep verlaten? Kan dat? En mág het? De vanzelfsprekendheid waarmee het suffe straatje een eenheid vormde, valt weg. De buren komen tegenover elkaar te staan. En van Margreet horen we niets, want zij heeft de groep verlaten.

“Aaf Brandt Corstius trapt de tijdgeest op hilarische wijze op zijn staart.” – Het Parool

“Heerlijke parodie op de appcultuur. (…) herkenbaar en hilarisch.” – Noord-Hollands Dagblad

“Bijzonder geestige voorstelling, lekker over de top gespeeld door Visschedijk en Van den Toorn” – Telegraaf

“Aaf Brandt Corstius heeft een loepzuiver instinct voor kleinburgerlijke clichés.” – De Volkskrant

Spel Dick van den Toorn en Lies Visschedijk | Tekst Aaf Brandt Corstius en Joan Nederlof | Eindregie Paul van der Laan | Decor X+L | Kostuums Maartje Wevers | Techniek Paul Schimmel / Joren Rupert | Coproducent Theatere Bellevue | Foto X+L – Foto Dick René Castelijn